uzaklardan ufuk çizgisinin de ötesinden kümülüsler geçiyor.
ince belli çay bardağı, üst üste konulmuş kanepeler, sigaram, iki mavi bakan göz.
içeriki odadan "deep the shade of blue" diyor abla, ruhuma paralel.
sadece bir güvercin uçabiliyor çatıları da aşarak, sadece iki kişi görebiliyor güvercini. iki kişilik şizofreni. iki kişilik dünya. iki kişilik yastık. iki kişilik kümülüs.
bulutları bekliyoruz. bulutları izliyoruz.
gözümü açıyorum, gözümü kapıyorum. karşımdasın ya, bak bizim güvercin bulutları aşıyor şimdi de.
...
aklıma geldi de çocuk, sahi ya"maveraünnehir nereye dökülür?"
...
sana bakarak sigara içiyorum.
kibritim okyanusun en ıssız dalgasına düşüyor.
okyanussuz bir ülkede bizim canımız yanıyor
....
ellerime kınalar yaktım,
seninim demek bu.
